میرعماد حسنی

میر عماد، فرزند سید ابراهیم حسنى حسینى سیفى قزوینى، ملقب به عمادالملک است. ادیب، شاعر و خطاط مشهور. تولد میر، را در حدود ۹۶۱ قمری و کشته شدنش را در شب جمعه سال ۱۰۲۴ قمری مى‌نویسند. پدر و جدش در دستگاه صفویه منصب کتابدارى داشته و جدش میرحسین على از کتاب و نویسندگان و ساکن قزوین بوده است.

میر عماد صاحب دیوان اشعار است و کتابى به نام «آداب المشق» به نام او به چاپ رسیده است. وى از جمله کسانى است که خط را فقط به خاطر هنر دوست مى‌داشته و براى دست یافتن به آن نهایت کوشش را مبذول داشته است. در لطافت قلم و قدرت دست و خوش سلیقگى و حسن ترکیب کلمات و دیگر محسنات خط، مهارت و استادى داشته به طورى که خط او ضرب‌المثل شده و خط هر کس را که بخواهند تعریف کنند مى‌گویند: مثل خط میر مى‌نویسد. از زمان او تاکنون خط احدى به پایه‌ى او نرسیده است. میر در نوشتن خط نستعلیق خفى و جلى اعجاز مى‌نموده و نسبت به بزرگان بى‌نهایت بى‌اعتنا بوده است.

مدفن او را برخى در بقعه‌ى جنب مسجد تکیه‌ى ظلمات مى‌دانند و در کتاب خط و خطاطان گوید: در قبرستان مرزغان حوالى محله‌ى طوقچى مدفون گردید.